بسم الله الرحمن الرحیم
در ابتدا باید ببینیم خوشبینی چیست و چطور مار را به خوشبختی میرساند و ما به چه چیزی در زندگیمون خوشبختی می نامیم و برای اینکه بتوانیم به خوشبختی که مد نظر ماست برسیم چه مواردی ر را در زندگیمون نیاز داریم و چه مسیری رو برای رسیدن به خوشبختی بایستی طی بکنیم .
معمولا توی جامعه ما اینطور رسم شده که وقتی میرن خواستگاری همه آدمها به خانواده عروس قول میدهند که پسرم دخترتون رو خوشبخت میکنه و این یک شعار بسیار زیبایی هستش که هم شنیدنش خیلی لذت بخش و جذابه و امیدواری زیادی رو هم ایجاد میکنه .
اما بعد یه مدتی کوتاهی رو هم حتی توی ذهمون مرور بکنیم یه سوال بزرگی رو می بینیم که هیچ موقع با این طرز فکر نمیتوانیم به این سوال پاسخ مناسبی بدهیم .
و اون سوال اینه که . اگر واقعا آقا دامادها تمام هم و غمشون خوشبختی دختران این سرزمینه خوب چرا آمار طلاق به نزدیکی مرز ۵۰ درصد رسید .
پس کو اون قول و قرار ها ؟
آیا این قول و قراها تبدیل به یک باور مرکزی اشتباه شده که من با ازدواجم توی خونه شوهر خوشبخت میشوم .( آیا این باور مرکزی،منفی بوده یعنی همون خوشبینی ) حالا این خوشبین بودن به خوشبختی چییه که داره دنبالش میگرده و توی ازدواج اینو میبینه . این خوشبینی و خوشبختی که ما داریم ازش اسم میبریم چییه؟ واقعیتش چییه؟
همه عزیزان که این مطلب را میخوانند بایستی یک پنجره ای رو توی ذهن خودشون باز کنند و توی اون قاب و یا بوم نقاشی ذهنی خودشون ، خوشبینی وخوشبختی خودشون رو ترسیم کنند .که خوشبختی من اینه و اگه ازدواج کردم و بهش رسیدم یعنی خوشبختم . یعنی به آرزوم رسیدم . یعنی معیار های ذهنی زندگی من برآورده شده و این چیز کمی نیست .
درواقع توی این نوع خوشبختی یعنی ما یک باور مرکزی درستی رو داریم که این باور مرکزی در واقع از زمان کودکی ما توسط خانواده طراحی شده و کاملا درسته و منم این را پذیرفتم و با آن هیچ مخالفتی هم ندارم بنا براین برآورده شدن این نیاز ها و نزدیک شدن به این باور مرکزی درست یعنی اینکه من آدم خوشبختی هستم .( این باور مرکزی میتونه همون خوشبینی مثبت ما باشه)
معیارهای که ما آدم ها میتونیم برای خودمان به عنوان خوشبختی بدانیم مواردی است که در زیر بیان میکنیم .
اول اینکه بایستی بدونیم که خوشبختی یه نوع حس درونی ما آدم هاست و هر موقع این حس در سطح و لول خودش ارضا بشود یعنی اینکه ما خوشبختی هستیم
اما نه . خیلی ها هم الان هستن میگن که نه کی همچه حرفی رو زده . خوشبختی یعنی اینکه من سرمایه خوب داشته باشم . خوشبختی یعنی اینکه من خونه و ماشین و جواهرات خوب و یا خیلی آورده مالی داشته باشم. حالا یه سوال از همین عزیزان بپرسیم ..
آیا همه آدم های پولدار خوشبخت هستند ؟ و یا اینکه آیا همه آدم بدون سرمایه آنچنانی آدم های بد بخت جامعه هستن ؟
خوب که نگاه کنیم میبینیم که آدم های بسیار زیادی وجود دارند که سرمایه های سنگینی هم دارند ولی حال دلشون خوب نیست . وقتی هم که حال دلشون خوب نیست یعنی آدم خوشبختی نیستند یعنی اینکه به آینده رابطه عاطفیشون خوشبین نیستند و یه چیزی در درونشان دارد آنها رو اذیت میکنه و همین اذیت شدن باعث میشه که توی ذهنشان ، یعنی همانجایی که گفتم یک بوم نقاشی بردارن و آرزوهایشان رو توش نقاشی کنند حسرت زندگی دیگرانی را میخورند که یک زندگی ساده و خوشیبختی را دارند .

حال ما برای رسیدن به خوشبختی چه کاری رو میتونیم انجام بدهیم ؟
توی این زمینه بایستی یک مقداری برگردیم به سالهای قبل و احساس کنیم داخل رابطه عاطفی یک بچه یتیمی هستیم که هیچ کسی را نداریم و هیچکس نمیتونه و یا نمی خواد به ما کمک کنه و هیچ امیدی هم به دیگران نداریم و بایستی خودمان دست بزاریم روی زانوهای خودمان و بلند شویم و کارهای خودمان رو انجام بدهیم . حالا چه کاری را توی رابطه عاطفی باید انجام بدم ؟ آیا انتظارم رو در یک رابطه عاطفی بالا ببرم و یا اینکه در یک سطحی نگه دارم ؟
همونطور که خدمتتون عرض کردم خوشبختی یک نوع حس و احساس درونیه که باعث میشه من در کنار شریک عاطفی خودم لذت ببرم . و این لذت باعث ایجاد حس خوشبختی میشود
مثال بزنم براتون. خیلی از عزیزان توی ابتدای زندگیشون و یا حالت نامزدیشان توجه بیشتری نسبت به همدیگر داشتن مثلا نوع شغل نامزدشان طوری بوده که ساعت ۴ صبح باید بیدار میشده راس ساعت ۴ صبح نامزدش بهش زنگ میزنه و بیدارش میکنه هرچند تو خونه بابای خودش در حال زندگی کردنه و این آدمی که هر روز با صدای زنگ شریک عاطفیش بیدار میشه یه حس خوبی بهش دست میده و نسبت به آینده زندگی خودش هم خوشبینه که یک شخصی وجود دارد که حواسش به منه و من از این اتفاق خوشحالم و لذت میبرم حالا از این فضا عبور میکنیم و به چند سال بعدباز ازدواج برویم
آیا باید هنوز انتظار اینو داشته باشیم که همون آدم هر روز بعد این همه سال ساعت ۴ صبح بیدار باشد و من با صدای زنگ زدنش بیدار شوم و اگر بیدارم نکرده دیگه اون خوشبختی و گرمی و احساس خوبه رو ندارم ؟گاهی وقتها نیاز هست که داخل رابطه عاطفی یک سیلی توی گوشمون بخوره و بدانیم با خودمان چند چند هستیم ..مثلا توی مشاوره ها عنوان میکنند که همسرم به من انگیزه لازم جهت کار کردن رو نمیده .اگر همسرم این کار رو بکنه من میروم سرکار و آدم خوشبختی میشویم و گرنه تا آخر عمر آدم بد بخت روزگار هستیم .و اینجا باید به شریک عاطفی خودم باید بگویم که تو همون آدمی نیستی که هر روز ساعت چهار صبح منو بیدار میکردی .؟ تو برای اینکه من باهات ازدواج کنم این کار رومیکردی. بیان این جملات یعنی اینکه این شخص از مسیر خوشبینی عبور میکنه و به سمت بد بینی رفته .اگر با این دید وارد رابطه عاطفی شویم حتما شکست خواهیم خورد و به همون آدم بدبخته ای که توی ذهنمون ساختیم تبدیل میشویم .

آیا میشود توی رابطه عاطفی خطاهای همدیگر رو ببینیم و این باعث نشه که خوشبختی از رابطه عاطفی دور نشه ؟
باید بپذیریم که آدم های خوشبخت هم گاهی مواقع زشتی هایی رو هم در رابطه عاطفی دارند و این زشتی ها توسط شریک عاطفیمون قابل دیدنه وطرف مقابل هم باید تحمل دیدن و درک شنیدن این زشتی ها رو داشته باشه وگرنه باعث میشود که احساس خوشبختی نداشته باشیم .
واقعیت زندگی اینه که نمیشودگفت همیشه مرد توی رابطه عاطفی بایستی تکیه گاه باشد و نقش حامی رو داشته باشد .گاهی وقتها خود این مرد هم پاش می لنگد و نیاز به حمایتگر دارد ، نیاز به کسی دارد که دستش را بگیرد واگر شریک عاطفیش اینکار و نکند و بگوید که من آدم خوشبختی نیستم و این چه شوهرییه که من دارم . شانس منو ببین . بدبخت به دنیا اومدیم و بد بخت از دنیا بایستی برویم .
بیان این نوع مطالب هم توی رابطه عاطفی درست نیست و باعث میشود رابطه عاطفی به سمت سردی برود و به دوطرف سخت بگذره .
برای خوشبخت شدن در زندگی نیاز به چه افرادی داریم ؟
ما الزاما برای خوشبخت شدن نیاز به هیچ شخصی نداریم و چه بسا اینکه این شخص زمانی به زندگیمون اضافه بشه که من آدم خوشبختی هستم.
ما بایستی برای خوشبختیمون تلاش کنیم و چشم مان دنبال دست کسی نباشد و اگر احساس کردیم که از بهشت زندگیمون دور شدیم باید بپذیریم که بدون عقده و طلبکاری از کسی بلند شویم ، تحرکی داشته باشیم ، از دیگران مشورت بگیریم و برای خوشبخت شدنمون کاری بکنیم .
هر موقع مسئولیت انجام امورات زندگیمان رو پذیرفتیم یعنی اینکه ما آدم خوشبختی هستیم . هرچند توی این راه شاید به ما سخت هم بگذره.
اگر با یک شخصی وارد رابطه عاطفی هستید به عنوان همسر و شریک عاطفی که دلتون باهاش گرمه یعنی اینکه شما آدم خوشبختی هستید
خوشبختی این نیست که هممون توی قوم وقبیله از یک سطح زندگی برخوردار باشیم و یا بدبختی این نیست که خودمون رو با بقیه فامیل بسنجم و بگویم که هم ما زندگیمون اینه پس ما آدم بدبختی هستیم . نه این درست نیست. و خوشبختی و بدبختی به این موارد نیست
ما برای خوشبخت شدن توی رابطه عاطفی نیازمند هزینه هستیم . باید یاد بگیریم که برای خوشبختی توی رابطه عاطفی بایستی هزینه بکنیم و بهترین هزینه هم اینه که برای شریک عاطفی خودمون وقت بزاریم و ببینیم دقدقه ذهنیشون برای خوشبختی چییه و همان را انجام بدهیم و این باعث توجه بیشتر ما به شریک عاطفیمون میشود در نیتجه گرمی روابط عاطفی ما هم بیشتر از قبل میشود.


  • facebook
  • googleplus
  • twitter
  • linkedin
  • linkedin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

CAPTCHA ImageChange Image