مسیح مهاجرى در روزنامه جمهورى اسلامى نوشت؛
در دوران سلطنت رضاشاه پهلوی، عالم روشن‌ضمیر و مجاهدی در تبریز زندگی می‌کرد به نام آیت‌الله شهیدی که فقیهی صاحب فتوا و صاحب تألیفات بود. این عالم بزرگ، با رضاشاه مخالف بود و علیه او فعالیت می‌کرد. به همین دلیل رضاشاه از او بشدت عصبانی بود و به رئیس شهربانی تبریز دستور داده بود با به دست آوردن بهانه‌ای از او انتقام بگیرد.و
رئیس شهربانی تبریز یک روز یک فرد معمم را با خود به مسجدی که آیت‌الله شهیدی در آن نماز می‌خواند برد و با استفاده از فرصت بین دو نماز، آن معمم را به آیت‌الله شهیدی نشان داد و با صدای بلند بطوری که نمازگزاران بشنوند گفت حضرت آقا این هم‌لباسی شما دزدی کرده و ما اموال دزدیده شده را از او گرفتیم و چون هم‌لباس شماست به شما تحویلش می‌دهیم تا هرطور صلاح می‌دانید با او رفتار کنید.
هدف رئیس شهربانی این بود که نزد نمازگزاران، آبروی آیت‌الله شهیدی را ببرد و به رضاشاه گزارش بدهد دستور شما را عملی کرده‌ام، ولی با هوشمندی آیت‌الله شهیدی، این توطئه با شکست سختی مواجه شد و توطئه‌گران ناکام ماندند. آیت‌الله شهیدی از محراب بیرون آمد و عبا و عمامه و قبای آن فرد معمم را از تن او درآورد و رو به رئیس شهربانی کرد و گفت این شخص از ما هم چیزهائی دزدیده بود که من از او پس گرفتم و حالا مثل شما شده، شما هرطور صلاح می‌دانید با او رفتار کنید.
در روزگار ما که عصر حاکمیت نظام جمهوری اسلامی است، انتظار مردم اینست که هرکس به نام دین سخن می‌گوید کاملاً در چارچوب معارف واقعی قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام باشد و افرادی با توسل به خواب و خیال و خرافه، به جان دین نیفتند و موجب وهن اسلام و تشیع نشوند. شوربختانه در دهه‌های اخیر نه‌تنها این انتظار برآورده نشده بلکه دین، به اسارت عده‌ای منبری کم‌سواد و مداح خیالاتی و خرافاتی درآمده که با سوء‌استفاده از حاشیه امنی که دارند مشغول ضربه زدن به دین و اهل‌بیت علیهم‌السلام هستند.
با اینکه خطبا و وعاظ باسواد و مداحان متدین و آشنا با معارف دینی هم داریم، ولی متأسفانه میدان‌داری عرصه‌های مراسم مذهبی عموماً با کسانی است که دین را ملعبه کم‌سوادی‌ها و انحرافات فکری خود قرار داده‌اند.
این روزها ویدیوئی از یک مداح که در حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام به مناسبت شرایط کرونائی بدون حضور مردم مداحی کرده و مطالب او از یکی از شبکه‌های سیمای جمهوری اسلامی نیز پخش شده به صورت گسترده در فضای مجازی دست به دست می‌شود که در آن به ساحت مقدس امام حسین علیه‌السلام اهانت شده است. این اهانت بقدری شدید است که قلم از نگارش آن شرم دارد و مردم از اینکه چگونه یک مداح به خود اجازه داده مرتکب چنین اهانتی – ولو ناآگاهانه – شود، در حیرتند. مسئولین آستان قدس رضوی و دست‌اندرکاران رسانه ملی قطعاً با چنین مطلب زشتی موافق نیستند ولی حداقل انتظار از آنان اینست که اولاً تریبون را در اختیار چنین افرادی قرار ندهند و ثانیاً اجازه پخش زنده به هر سخنرانی و هر مداحی ندهند.
اینگونه بی‌مهار عمل کردن جای تأسف دارد و تأسف بالاتر در اینست که هنوز بعد از گذشت چند روز از این واقعه شرم‌آور هیچ اقدامی در توضیح و تقبیح و اطمینان دادن به مردم برای جلوگیری از تکرار چنین تخلفاتی صورت نگرفته است. خود آن مداح درصدد توضیح برآمده، ولی توضیحی که از مصادیق عذر بدتر از گناه است.
روش هوشمندانه آیت‌الله شهیدی تبریزی که موجب جلوگیری از وهن دین و روحانیت توسط رضاشاه و نوکران او شد، باید برای ما الگو باشد و نهادهای متولی امور دینی به‌ویژه روحانیت، حوزه‌های علمیه، سازمان تبلیغات اسلامی، جامعه وعاظ و جامعه مداحان برای پاکسازی مراسم مذهبی از آلودگی‌ها و خرافات اقدام جدی کنند. جامعه مداحان می‌تواند با استفاده از سیره آیت‌الله شهیدی تبریزی، این قبیل مداحان را طرد کند و از مردم به‌خاطر چنین اهانت بزرگی به ساحت مقدس امام حسین علیه‌السلام عذرخواهی نماید و برای همیشه مانع چنین وقایعی شود و همینطور از خودسری‌های بعضی مداحان که از هیچ ضابطه و مقرراتی تبعیت نمی‌کنند جلوگیری نماید. مهم‌تر اینکه مسئولان نظام جمهوری اسلامی در این آشفته‌بازاری که مداحان به وجود آورده‌اند و خود را متولیان دین می‌دانند تکلیف دین را روشن کنند.
